Amaç: Diyabetes mellitus hastalığının en sık ve özürleyici komplikasyonlarından olan diyabetik polinöropatinin(DPN) etiyopatogenezi halen tam olarak bilinmemekte ve etkin bir tedavisi bulunmamaktadır. Bu nedenle patogenezde rol oynayan faktörlerin araştırılması ve hastalığın erken tanısı önem arz etmektedir. Literatür verilerine göre serum vitamin B12, folat ve ferritin düzeylerinin diyabetik nöropati gelişiminde etkisi olabileceği düşünülmektedir ancak bu konuda yapılmış çalışmalar yeterli değildir.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel vaka-kontrol çalışması olarak planlanan çalışmaya diyabet tanısı olan 18-60 yaş arasındaki 60 kişilik hasta grubuyla yaş ve cinsiyet uyumlu sağlıklı kontroller dahil edildi. Tüm hastalara Michigan Nöropati Tarama Testi(MNTT) ve DN4 Nöropatik Ağrı Anketi uygulandı. Gönüllülerden sabah kan tetkikleri alındı ve ENMG çalışması uygulandı. Elde edilen veriler IBM SPSS V23 programı ile analiz edildi.

Sonuç: Çalışmamızda MNTT ve DN4 test parametreleri anket ve muayene bölümlerine göre ayrı ayrı, ENMG verileriyle korelasyonu değerlendirilmiştir. Elektrofizyolojik olarak DPN saptanmayan ancak klinik olarak nöropatik yakınması olan dolayısıyla MNTT veya DN4 skorları yüksek olan hastaların elektrofizyolojik parametreleri sağlıklı kontroller ile kıyaslandığında özellikle duyu iletimlerinde normal sınırlar içinde kalsa dahi sağlıklı kontrollere göre bozulmalar olduğu görülmüştür. Rutin ENMG uygulamaları ile DPN tespit edilemediğinde F dalga latansının kişinin boyuna oranı, radial sinirin DSAP amplitüdü ve hız değerlerinin sural sinir DSAP amplitüdü ve hız değerlerine oranı daha erken ve duyarlı bir şekilde gösterebilir. Çalışmamızda folat değerlerinin DPN üzerinde olumlu veya olumsuz bir etkisi gösterilememiştir, vitamin B12’nin ise bazı elektrofizyolojik verilerle pozitif korelasyonu gösterilmiştir. Ferritinin yüksekliği elektrofizyolojik verilerde bozulma ile ilişkili bulunmuş ve oksidatif strese yol açması nedeniyle diyabetik hastalarda nörotoksik etkisinin olabileceği düşünülmüştür.