Amaç: Hiatal herni onarımı esnasında rekürrensi azaltmak ve reoperasyon oranlarını düşürmek için mesh kullanımı literatürde tartışmalı olmaya devam etmektedir. Fakat post-op disfaji, mesh erozyonu ve transmural migrasyon gibi komplikasyonlar rutin kullanımının önüne geçmektedir. Biz bu çalışmamızda mesh onarımın sütür kruroplasti ile kısa dönem sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.

Materyal ve Metot: Hiatal herni nedeniyle opere edilen hastalar; sütür kruroplasti (Grup 1) ve mesh onarım (Grup 2) olacak şekilde ayrıldı. Tüm hastalara onarım ile birlikte Nissen Funduplikasyonu uygulandı. Rekürren vakalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların demografik verileri, fıtık çapları (BT ile ölçüldü), operasyon süreleri, rekürrens varlığı, 6. ay GERD skorları ve kronik ağrı varlığı karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya 38 hasta dahil edildi. Yaş ortalaması 50.76±14.62, kadın/erkek oranı %55.3 (21)/%44.7 (17) idi. Grup 1’ de 24 (%63.2), Grup 2’ de 14 (%36.8) hasta vardı. Grup 1’in yaş ortalaması 49.87±14.54 iken; Grup 2’ de 52.28±15.18 idi (p=0.636). Gruplar arası cinsiyet açısından anlamlı fark yoktu (p=0.506). VKİ, Grup 2’ de anlamlı oranda fazla idi (p=0.008). Fıtık çapı, Grup 2’ de anlamlı oranda büyük idi (p=0.047). Operasyon süresi Grup 2’ de anlamlı oranda uzun idi (p<0.001). 6. Ayda hiçbir hastada rekürrens izlenmedi. Grup 2’ de mesh, 6 (%42.9) hastada sütür ile, 8 (%57.1) tacker ile tespit edildi. Grup 1’ de postop GERD skoru 6.25±5.18 iken, Grup 2’ de 11.92±7.78 idi (p=0.032). Grup 1’ de %16.7 (4) hasta, Grup 2’ de %64.3 (9) hasta kronik ağrı tarifliyor idi (p=0.005).

Sonuç: Çalışmamızda GERD skorları ve kronik ağrı varlığı mesh onarım fazla bulunmuştur. Kısa dönem rekürrensde teknikler arası fark bulunamamıştır. VKİ’ i yüksek hastalarda ve büyük fıtıklarda mesh onarımının tercih edildiği için sonuçların heterojen olduğunu düşünmekteyiz. Sonuçların doğru değerlendirilmesi için daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır.